دیدگاه در کارگردانی
سلسله مباحث کارگردانی از دیدگاه ریاضی , اصول نگاه چشم انسان و دوربین , تکنیکها برای استفاده بهتر از سینمای دو بعدی
اندازه اشیا در طبیعت متناسب با مجذور فاصله ای که از ما دارند ، کوچک می شوند. بدین سان تا آنجا که به چشم ما مربوط می شود مردی در شش متری ما چهار برابر کوچکتر از مردی است که سه متر با ما فاصله دارد در حالی که در دوازده متری ما شانزده برابر کوچکتر به نظر خواهد رسید. اما آنچنان که در روانشناسی نشان داده شده است ما پیامی را که از راه عصب بینایی خویش دریافت می داریم ، به طور غریزی تصحیح می کنیم. در نتیجه به طور روانی از اختلافات موجود در تناسب و اندازه ای که بر شبکه چشممان ثبت شده است کاسته می شود. چنانچه ما واکنش فوری چشممان را بپذیریم. بعد طبیعی در عمل بسیار اغراق آمیزتر خواهد شد ، اما ذهن ما اشیا را در تناسب معکوس نسبت به فاصله می بیند. به طور مثال مردی را در فاصله دوازده متری یک چهارم مردی در فاصله سه متری می بینیم. هم چنین او را در شش متری به اندازه نصف اندازه مردی می بینیم که در سه متری ما است.
این تصحیح ذهنی و فکری نتیجه تجربه طولانی ما است از اندازه نسبی اشیای خارجی ما.
عادت کرده ایم که هر چه را می بینیم از طریق یک سیستم به اندازه منطقی و معقول در آوریم. بنابراین آنچه ذهن ما می بیند با آنچه که چشم ما می بیند تفاوت دارد. این اصل را دانشمندان تاثیر ثابت می نامند و همان پدیده ای است که به تماشاگر قدرت می بخشد تا خود را با اندازه پرده از مکانهای متفاوت سالن سینما تطبیق دهد.
عدسی دوربین بعد را در همان اندازه ای ثبت میکند که چشم ماست. بنابراین قانون مجذور فاصله بر پرده نیز حکم می کند. بطور مثال مردی در حال اشاره به دوربینی از او عکس گرفته شده دستی غول آسا دارد که از سرش نیز بزرگتر است.
حال هنگامی که در سینما هستیم و بر پرده آن می نگریم آنچه را یاد کردیم بدان سان می بینیم. چون نمی توانیم آنچنان که در دنیای واقعی قادریم این تغییر شکل را تصحیح کنیم ، به همین جهت فقدان بعد...
ادامه در سایت اپیزود فیلم =>> دیدگاه در کارگردانی
