استاندارد تهیه عکس های هوایی
در این مقاله داده ها و عناوین استاندارد تهیه عکس های هوایی را برای شما بازگو می کنیم .
در حاشیه هر عکس هوایی اطلاعات مهمی برای کاربران قرار گرفته است که معمولا این اطلاعات به شکل استاندارد تهیه شده اند ، با پیشرفت تکنولوژی هواپیمایی و همچنین فیلم ها تغییرات بسیاری در عکس های هوایی ایجاد شده است . کاربران برای مطالعه عکس های هوایی نیاز به راهنمایی و اطلاعات جامع تری دارند . برای کاربردی تر بودن اطلاعات باید این اطلاعات را به شکل استاندارد ثبت نمود . استاندارد تهیه عکس های هوایی در عکس های قدیمی تر تا حدودی متفاوت تر است .
داده ها و عناوین استاندارد تهیه عکس های هوایی به شرح زیر است :
شماره نگاتیو ، موقعیت دوربین ، شماره برداشت ، سرویس ها ، رتبه / شماره ماموریت ، تاریخ ، زمان و منطقه ، فاصله کانونی ، ارتفاع ، نوع عکس و یا تصویر ، مختصات جغرافیایی ، عنوان توصیفی ، شماره و یا نام پروژه ، نوع و شماره سریال دوربین ، شماره سریال cone ، نوع و شماره سریال لنز ، نوع و شماره سریال مخزن ، نوع فیلتر که درعکاسی به کار گرفته شده است ، دسته بندی امنیتی .
اطلاعات عکس های هوایی
قبل از این که از یک عکس به عنوان مکمل نقشه و یا جایگزین آن استفاده شود ، بهتر است یک سری اطلاعات را در مورد عکس های هوایی بدانیم . مهم ترین نکته در مورد عکس های هوایی مقیاس است .
در یک عکس هوای مقیاس به عنوان نسبت فاصله ای دو نقطه در عکس و اندازه واقعی این فاصله در زمین گفته می شود . برای تعیین مقیاس در عکس های هوایی دو روش وجود دارد .
روش اولیه به این شکل است که مقیاس از نسبت فاصله کانون به ارتفاع پرواز به دست می آید ، هنگامی که مکان مورد نظر شامل دریا می شود در این صورت باید ارتفاع را از سطح دریا در نظر گرفت . برای محاسبه مقیاس به این روش می توان اطلاعات را در مورد ارتفاع پرواز و همچنین فاصله کانونی را از حاشیه عکس استخراج نمود .
در روش دوم در عکس های هوایی عمودی فاصله بین دو نقطه در عکس را برروی اندازه واقعی دو نقطه حساب می کنند . فاصله زمین از طریق اندازه گیری واقعی دو نقطه برروی زمین مشخص می شود . فاصله ای دو نقطه بر روی عکس را باید با اتصال دو نقطه به هم توسط یک خط مستقیم و اندازه گیری طول خط مشخص نمود و مقیاس را به دست آورد ، هنگامی که عکس های هوایی از یک منطقه ثبت می شود باید برای راحتی کار عکس های منطقه را تحت یک عنوان شماره گذاری کرد .
دو روش تهیه نقشه های شاخص
جالب است بدانید دو روش برای تهیه نقشه های شاخص در استاندارد تهیه عکس های هوایی وجود دارد .
در روش اول بهتر است به چهار گوشه عکس ها دقت نمایید ، جسم خاص را مانند یک ساختمان و یا جاده برای شناس دیگر عکس ها در نظر بگیرید ، اگر در گوشه های تصویر ، تصویری مشخص وجود ندارد از لبه های عکس و اشیا قابل شناسایی در لبه های عکس کمک بگیرید ، عکس های هوایی به شکل مربع و یا مستطیل کامل نیستند و در لبه ها کشیده شده اند .
روش دوم زمانی به کار گرفته می شود که تعداد زیادی عکس از یک نمایه داشته باشید ، در این روش از یک مقوا به عنوان الگو استفاده می کنیم و قسمت هایی که در عکس ها مشترک است را برش می زنیم . با قرار دادن قسمت های موجود عکس ها در کنار هم نقشه منطقه مورد نظر را که توسط عکس ها پوشش داده شده است تهیه می کنیم ، همچنین در این روش باید مقیاس تمام عکس ها تقریبا یکی باشد و نیز باید تعداد عکس های تهیه شده بسیار زیاد باشد .
اولین عکس را با ویژگی مشخص از منطقه را انتخاب کنید آن را بر روی نقشه مطابق با آن چه در نقشه است تطبیق دهید . برای این کار قالب مستطیلی عکس را تغییر دهید به همین ترتیب به سراغ عکس های بعدی بروید ، با دیگر عکس ها و برش دادن آن ها به شکل مناسب برای پوشش نقشه کمک بگیرید . می توان با استفاده از عکس های تهیه شده یک نقشه به روز با اطلاعات اساسی تهیه نمود که تمام ناحیه را به خوبی پوشش می دهد. با رعایت تمام استاندارد تهیه عکس های هوایی شما می توانید عکاسی متفاوت تری نسبت به قبل داشته باشید .
منبع: episodefilm
